Edukiera txikiko aretoak hautatu ditu Mikel Urdangarin musikari bizkaitarrak 2015. urterako. Getxon abiatu zuen bira, otsailaren 8an; eta igande honetan Irurtzunen emango du kontzertua. Kantu zaharrak abesteaz gainera, sortzen joan ahala abesti berria...
Euskara, lan deialdietatik kanpo
Nafarroako Gobernuaren eskumenekoak diren haur eskoletan lan egiteko, euskaraz jakitea ez da baldintzetako bat, eta ez du punturik ematen. Hori salatu dute Iruñeko Alde Zaharreko gurasoek. Haur eskoletarako lan eskaintza publikoaren ebazpena kaleratu berri du gobernuak, eta baldintzen artean ez da euskararen jakintza agertzen, “ez betebehar eta ezta meritu gisa ere”. Hori dela eta, euskarak UPNrentzat “piperrik ere ez” duela...
Eredua gara
Nafarroako Gobernuak bidali duen oharraren arabera, Nafarroako Liburutegi Publikoen Sarea "eredua da gainontzeko autonomia erkidegoentzat daukan eskaintza kopuru handiarengatik, barneratze mailarengatik eta teknologia berrietara ongi moldatzeagatik".
Azter dezagun, bada, sinetsarazi nahi diguten gezur hau: "eskaintza kopuru handia" diotenean, "Nafarroak 7.000 biztanle bakoitzeko liburutegi bat" daukala erraten dute, hau da, "Espainiarekin konparatuz bikoitza, hango batez bertzekoa 18.000 biztanlekoa baita". Hori, estatistikoki, egia izan daiteke —izanen da—, baina datu hori lortzeko liburutegia dagoen herriaren biztanleria bakarrik hartzen dute kontuan, zerbitzuak inguruko herri, auzo eta baserri guztietara hedatzen direlarik. Eta horrek gauzak zaildu bertzerik ez du egiten. Galde diezaiotela bertzenaz Aurizberriko liburuzainari, astean behin bere auto propioa hartu —liburuzainentzat ez dago "enpresa autorik"— eta Pirinioetan barrena joaten denean etxez etxeko banaketa egitera. Elurra dela medio. Edo galdetu edozein liburuzaini liburutegiko edozein berri zabaldu nahi duenean, ea nola moldatzen den informazio hori toki guztietara helarazteko. Errazagoa litzateke gure lana 18.000k barrideak balira eta kartelak auzotik bakarrik paratu behar bagenitu, eta ez inguruko herri guztietara nola iritsi pentsatu, eta kontaktuak egin behar izango bagenitu, haien laguntza behin eta berriz eskatuz eta eskertuz. —Oharra: Nafarroako Liburutegi Publiko gehienetan pertsona bakarra dago lanean; beraz, liburuzaina ezin da izan bere lana egitera liburutegitik ateratzen dena, "zerbitzuaren beharrek" liburutegian kieto egotera behartzen baitute—.
"Zerbitzuaren beharrak" zein diren aztertzeak ere eztabaida polita ekarriko luke, baina horretan gehiago luzatu gabe, goazen bigarren puntura: "Populazioaren %40 erabiltzailea da". Gezurra. Zuzenduko dut: populazioaren %40k erabiltzaile txartela dauka. Hori da egia. Liburuzainek behin baino gehiagotan eskatu dugun arren, liburutegiko txartelak ez du epe mugarik. Behin eginda, bizitza guztirako daukazu. Baita bizitza guztian liburutegia berriz zapaltzen ez baduzu ere. Horietatik aunitz daude, baina %40ren parte dira. Baita behin txartela egitera etorri zirenen bildu gabeko hamarnaka txartel, eta… hildakoak. Tarteka datu basean garbiketa bat egiten omen da, 120 urtetik gorakoak jada erabiltzaile ez direla ohartuta. Haienak bai, ezabatzen dira. Gainontzekoak, %40ren parte.
Eta hirugarren puntua: "Teknologia berrietara ongi moldatu izana". Ttak. Liburutegi aunitzetan pizten 10 minutu kostatzen zaien ordenagailuak daude, eta ez da hitz egiteko modu bat. Aunitzetan hiru ordenagailu daude gehienez —Iruñerrian gehiago, noski, herrietan beti dago ziber batera joateko aukera eta—. Askotan ez dago zure ordenagailu eramangarriarekin Internet erabiltzeko aukerarik edo liburutegiak ez daude prestatuta ordenagailua entxufatzeko. Baina liburutegiaren katalogoa sakelakoan erabiltzeko Espainiako aplikaziorik onena daukagu, eta ehunekoan inor gutxik erabiltzen duen liburu elektronikoen mailegurako plataforma martxan dago. Hiru pertsonak galdetu didate niri horri buruz azken bortz hilabeteetan. Aplikazioari buruz, inork ez.
Hau dena hiru puntu horiek bakarrik aztertzearren, liburutegi aunitzek ordezkapenik ezagatik hetsita pasatzen duten denbora aipatu gabe utzita, diru aurrekontuetan izandako %93ren murrizketak atera gabe, zerbitzuak duen berezko ordutegi eta langile kopuru murritza kontuan hartu gabe... Estatistikaren arabera, dena bikain. Errealitatea? Nori inporta zaio? Eredua gara eta!
“Kalteak zenbakaitzak dira”
Etsiturik so egiten dio Rufino Martinezek (Mendabia, 1968) lokatzak estalitako lursailari. Duela hilabete eskas, letxuga eta zerba kimuen itsaso batek berdez margotzen zituen soro amaigabe horiek. Orain, ale bakan batzuk antzeman daitezke, ur marroietatik burua ateratzen. "Kalteak zenbakaitzak dira. Uzta hau guztia galduta dago jada, baina baita hurrengoak ere, datozen hilabeteetan ezin izanen baitugu ezer landatu", dio. Martinezek ez du bere burua laboraritzat. Baina laboraria da. Kamioilari lanbidea utzita, bederatzi hilabete daramatza lurra lantzen. "Eta orain, hau".
Ez da kexu, hala ere. Soldatapeko behargina denez, ezbeharrak ez dio kalte ekonomiko zuzenik ekarri, beste nekazari askori ez bezala. "Badira ni baino okerrago dauden asko. Baratze edo lur sail propioak dituzten laborari askorentzat, galera izugarria izan da". Ez denentzat, ordea. Piperraren edota zainzuriaren sektorean lan egiten duten nekazari eta enpresa handiek gaitasuna dute ureztatze sistema modernoak ezartzeko eta, ondorioz, negutegiak nahiz baratzeak ibaiaren inguruetatik urruntzeko. "Nekazari txikiak izan dira gehien kaltetuak".
Eskuarekin agur egin dio lokaztutako eremua ikuskatzen ari den lagun bati. Jose Angel Sancho da (Iruñea, 1968). Sortzez iruindarra da, baina bizitza osoa darama Mendabian. Urte horien erdiak baino gehiago, laborantzari emanak. Ez du gogoratzen otsailaren 3ko uholdearen parekorik, baina onartu du horrelako fenomenoak gero eta ugariagoak direla. "Ebro ibaiaren arroa ez da behar bezala zaindu azken urteotan", azaldu du. "Garbiketa sakona behar da hemen. Eta eskerrak uholdeek ez gaituztela udaberrian harrapatu, uraren maila askoz azkarrago igotzen delako ibaiaren zolan eta inguruetan landaretza hostotsua baldin badago".
Ibaiaren hazkundeak ustekabean harrapatu zituen mendabiarrak. "Orain etengabe ari dira oharrak ematen eta alarmak pizten, baina otsailaren 3ko uholdearen aurretik inork ez zuen abisurik eman. Ohartarazpen bakarra ahoz aho heldu zitzaigun, ibaia gainezka egiten hasi zenean. Nekazari batzuek zakurrak eta zaldiak zituzten etxaldeetan, eta korrika etorri behar izan zuten, ito ez zitezen", gogoratu du Sanchok.
Babesak suntsituta
Hilabete hasierako nahiz atzoko uholdeetan, altuera eta indar handiarekin igaro zen Ebro ibaia Mendabiatik: 3,69 metroko altuera. 730 metro kubiko ur segundoko. Lur-jausi ugari eragin zituen horrek Logroñorako errepidearen inguruan. "Lurra jan egin zuen urak".
Horregatik, uraldiak eragindako kalterik larrienak azpiegituretan nabaritu zirela uste du Sanchok: "Otsailaren 3ko uholdeak suntsitu egin zituen ibaiaren ertzean eraikitako lubetak. Azpiegitura horiek eutsi egiten diote urari, herrietan edo soroetan sar ez dadin, baina, behera erori zirenez, babesgabe gaude erabat. Ibaiak gainezka egiten badu berriz, ura sukalderaino sartuko zaigu, ez baitu oztoporik aurkituko".
Mendabiarrek uste dute, gainera, lehenengo uholdetik atzo arte denbora nahikoa izan duela Ebroko Ur Konfederazioak, defentsarako azpiegitura horiek konpontzeko eta azken euri jasak eragindako kalteak arintzeko. "Gauzak ez dituzte behar bezala egin", dio Sanchok. "Konfederazioak argudiatu du ezinezkoa dela apurtutako azpiegitura guztiak bizpahiru astetan konpontzea, eta hori badakigu, baina lubetak berriz altxatu izan balituzte sikiera, behin-behineko babes sistema izanen genuke. Orain biluzik gaude".
Martinezek baiezko keinua egin du buruarekin, eta gaineratu: "Borondate kontua da. Finean, lau katu gara hemen, Nafarroako hegoaldean. Konfederazioari bost axola dio Mendabian, Castejonen edo Lodosan zer gertatzen den". Laborariaren irudiko, gainera, "ez beretzat eta ez besterentzat" ibili dira konfederazioko agintariak: "Ez dute ezertxo ere egin azpiegiturak konpontzeko, eta udalerriren bat saiatu denean bere kabuz lubeta konpontzen, salaketa jarri diote, konfederazioaren eskumenak inbaditzen dituelakoan".
Martinezen irudiko, arrazoi sinple bat dauka jarrera horrek: "Nafarroako erribera urez itotzen den bitartean, Ebroko Ur Konfederazioa lasai egonen da, uholde hori ez baita iritsiko Zaragozara [Espainia]. Hori da, benetan, izua eragiten diena: ibaiak gainezka egitea Zaragoza bezalako hiriburu handi batean. Mediatikoki, kolpe latza izanen litzateke haientzat. Baina gu? Albo-kalteak besterik ez gara".
Nafarroako Gobernuaren bitartekaritzaz ere deus gutxi espero dute mendabiarrek. "Hauteskundeen atarian egonda, promesa asko eginen dizkigu UPNk, baina, hortik harago, ez dut uste zezenari adarretatik helduko diotenik".
Erretreta jo diote militar zaharrari
Ion Orzaiz / NAFARROAKO HITZA Mehatxuak, indarkeria, botere gehiegikeria, lan eskubideen kontrako delituak, elkartzeko askatasunaren aurkako delituak, bazterkeria eta dokumentuen faltsutzea. Simon Santamariaren curriculuma baino luzeagoa da haren kontrako inputazioen zerrenda. Iruñeko alkateak, ordea, entzungor egin die salaketa horiei azken hamabost urteotan, eta karguan mantendu du Iruñeko udaltzainburua kosta ahala kosta. Orain arte. Duela hilabete baino gutxiago azaleratutako salaketen ondorioz,...
Lana eta jaia, txanponaren bi aldeak
Bi egun eta ordu gutxi batzuk baino ez dira falta sanferminak hasteko. Udaletxetik jaurtitako suziriak iragarriko du jaien hasiera. Suziria lehertzearekin batera, Nafarroako hiriburuan bederatzi egunez jaia nagusituko da. Batzuek jaiez gozatzeko aukera izango dute; beste batzuek, aldiz, lan egin beharko dute. Hala ere, bada lana eta jaia uztartzen saiatuko denik ere, sanferminek horretarako aukera ere ematen baitute.
Ez da hori Julen Lezaunen kasua izango. Euskal Ikasketak egiten ari da Gasteizen. Ikasturtea amaituta, udarako diru apur bat irabazteko asmoz, Nabarreria plazako okindegi batean ariko da lanean sanferminetan. Egunero-egunero arituko da beharrean, eta ez du ia jaiez gozatzeko paradarik izango. "Sanferminak izugarri maite ditut, baina aurten Nabarreriako okindegitik ikusi beharko ditut". Gainera, bederatzi egunez, gogor lan egin beharko du. Izan ere, 05:00etarako okindegian egon beharko du. Hala ere, arratsalderen batean kuadrillakoekin gelditzeko asmoa du, tarte batez bada ere jaietan murgiltzeko xedez.
Irune Tubia mediku iruindarrak, halabeharrez, lana egin beharko du hainbat egunez. Duela gutxi hasi zen Izabako osasun etxean lanean, mediku modura. Bost egunez ariko da beharrean, eta gainontzekoetan sanferminez gozatzeko parada izango du. Aitortu duenez, ohituta dago sanferminetan lan egiten. Azken lau urteotan Nafarroako Ospitale Gunean aritu da lanean. Pirinioetako medikua izateak bere alde onak ere badituela aitortu du: "Lan egin behar dudan egunetan Izaban egonen naiz, eta, beraz, ez dut horrenbeste sufritu beharko". Hala ere, Tubiak aitortu duenez, ahalko balu sanferminetan oporrak izatea gustatuko litzaioke.
Bada oporrak hartzeko aukera izaten duenik ere. Hain justu, Itzi Gartzes Muthiko Alaiak peñako kideak ia astebete darama oporretan. "Peñakideok beste modu batera gozatzen ditugu sanferminak; urte osoa jaiak iritsi zain egoten gara". Berarentzat zein jaiegun den gustukoena galdetuta, kosta egin zaio baten alde egitea. Jakinarazi duenez, egun guztiek dute zerbait berezia. Hala ere, Tubiarentzat bezala, uztailaren 6a izaten da gehien atsegin duen egunetako bat: "6an ateratzen da jende gehien, eta horregatik gustatzen zait". Dena den, San Fermin eguna ere gorriz inguratzen du Gartzesek. Izan ere, orduan izaten da jaietako lehenengo zezenketa. "Zezenketetako giroa ikaragarria da; izugarri gustura joaten naiz zezen plazara", adierazi du Muthiko Alaiak peñako kideak.
Lehen ez bezala, egun, zezenketak izaten diren orduan, ekitaldi andana izaten da Iruñean. Gainera, gero eta gehiago dira zezenketetara ez joatea erabakitzen dutenak. Ia zezen plaza erdia, eguzkitan dagoena, peñakideek betetzen dute. Joera aldaketarik antzeman ote duten galdetuta, Gartzesek zalantzak ditu. Adierazi duenez, duela urte batzuk zezenketarako abonamenduak zozketatu egin behar izaten zituzten, eskaria eskaintza baino handiagoa zelako. "Orain, aldiz, eskariari ongi erantzuteko moduan izaten gara". Egoera aldaketaren arrazoiak askotarikoak izan daitezkeela uste du. Hala ere, Gartzesek egoera ekonomikoarekin lotu du batez ere zezenketako abonamenduen eskari jaitsiera.
Gauzen gordailu
Sanferminetan inoiz baino lehenago irekitzen du Marcela Abarzuzak Santo Domingoko aldapan duen paper denda. Entzierroa korritzen dutenek euren giltza eta sakelakoak Abarzuzari uzten dizkiote dendan, entzierroa amaitu artean gorde ditzan. "Gurean uzten dituzte, korrika ari direla galtzeko arriskua dutelako", argitu du egunkari saltzaileak. Korrikalari gehienak sanferminetan soilik ikusten dituen arren, eurekin oso harreman estua izaten duela azaldu du. Izan ere, asko urduri izaten dira, eta haiek ulertzen saiatzen da.
Gainera, korrikalariek San Fermin santuari entzierroa baino lehen abesteko baliatzen duten egunkariak saltzeko, ohi baino lehenago irekitzen dute denda; 05:30erako atea irekia izaten dute, egunkariak saltzeko prest. Normalean, atearen parean mahaitxo bat jartzen dute, salmenta azkartzeko. Izan ere, ordu horretan, jende gehiena parrandan eta edanda egoten da, eta modu horretan saihesten dituzte "arazoak".
Lanak jaiez gozatzeko aukera gutxi uzten dio Abarzuzari. "Guk gure modura gozatzen dugu; goizero, txistulariak edo peñak pasatzen dira gure denda paretik". Aitortu du ez duela izaten lagunekin edota senideekin jai giroan tarte bat igarotzeko modurik; dena den, argitu du ez duela horren faltarik sumatzen.
Kike Diez de Ulzurrun kazetariak ez du entzierrorik korritzen, eta ez ditu sakelakoa eta diru zorroa dendan uzten, baina sanferminak maite ditu. "Garai batean jaiak gehiago gozatzen nituen gauez; orain, aldiz, egun argiz nahiago izaten ditut". Gazteagoa zenean, egunero ateratzen zen. Askok parrandazale fama ere jarri izan diote. Hala ere, azkenaldian, sanferminetako egun batzuk hautatzen ditu jaiez gozatzeko.
Berarentzat egunik maitatuenak zein diren galdetuta, txupinazoa, San Fermin eguna eta Zaldiko Maldiko elkarteko bazkaria egiten duten eguna aipatu ditu. Izan ere, Iruñeko Alde Zaharreko elkarteko kidea da. Uztailaren 9an egingo dute bazkaria, eta Diez de Ulzurrun han izango da.
Duela lau urtekoak ez bezala, igandean hasiko diren jaiak "lasaiak" izango direla jakinarazi du. "Lasaitu ederra hartu nuen Espainiako selekzioa Munduko Futbol Kopatik kanpo gelditu zenean; ez dugu pantaila erraldoirik izango Gazteluko plazan", dio, irri artean. Dioenez, Hego Afrikako Munduko Kopa "gogaikarria" egin zitzaion, Gazteluko plazan partidak ikusten zituzten jarraitzaileak eta haien ospakizunak zirela eta.
Aita denetik, jaien izaera ere aldatu da Kike Diez de Ulzurrunentzat. Bi seme-alaba ditu, 16 eta 12 urtekoak, hurrenez hurren. Txikiena sanferminetan kanpoan izango den arren, zaharrena Iruñean izango da, eta adin "zailean" dagoela aitortu du. Izan ere, gauza askotarako adin txikia du.
Gainera, jaiei izkin egitea ez da batere erraza Diez de Ulzurrunentzat, Labriteko aldapan bizi delako. Dena den, zortea duela jakinarazi du. Logelako leihoek Tejeria kalera ematen dute, eta astez lo egiteko arazorik ez dutela izaten dio, "mugimendu gutxiago izaten delako". Iaz, esaterako, ez zuten arazorik izan.
Inma Errea itzultzaileak ez du bere burua sanfermin zale izendatzen. Iruñeko Udalean lan egiten du, eta, beraz, datozen bederatzi egunetan oporrak izango ditu. Duela urte batzuk ETBn aritzen zenean, lan egitea tokatzen zitzaion. "Iruñeko Udaleko langileok egunero minutu batzuk lehenago sartzen gara lanera, sanferminetan oporrak izateko", jakinarazi du Erreak. Aurten, jaietan adiskideekin hamaiketakoa egitekotan da. Ahal duenetan, asteburua Iruñetik kanpo igarotzen saiatzen da. Aurten, ikastaro bat egingo du. "Aspaldiko partez, UEU Udako Euskal Unibertsitateak antolatzen dituen udako ikastaroetan izango naiz, Baionan", ohartarazi du. Izan ere, sanferminetan denerako aukera izaten dela argitu du.
Betaurrekoak
Ohartuko zineten honezkero: ate-joka dauzkagu sanferminak. Eta datozen festen aurrekari gisa, aurkeztu dituzte dagoeneko peñek beren pankartak. Askotarako eman du pasa den urteak gurean. Eta horren isla dira peñen oihalak: UPNren kudeaketa, Roberto Jimenezen krisia, Polo zinegotziaren komeriak, eta abar.
Sanferminek, orain eta beti, indarrean dagoen aginte ordena apurtu eta oinarritik bestelako bat eraikitzeko balio izan dute. Ez bakarrik peñen pankartengatik. Ez bakarrik iaz udaletxe parean zabaldutako ikurrin erraldoiagatik. Horregatik ere bai. Baina, batez ere, herritarrek bere gain hartu dutelako protagonismoa. Inori baimenik eskatu gabe atera dituztelako mahai eta aulkiak etxeko atarira, bazkari ederrez gozatzeko asmoz. Inori baimenik eskatu gabe jo dutelako musika eta dantza egin.
Bai, festa, hemen eta Euskal Herrian oro har, kritika eta parodiarako baliatua izan da. Eta, hori, beti da ona. Ordena sozialaz ari bagara, ordea, pentsatu beharko genuke ordena ez dela agintea bakarrik. Inguruan indartzen doazen jarrera eta balioak, gutako bakoitzak gure gain hartu eta praktikara eramaten ditugulako indartzen dira, ez besterik. Ordena horren parte eta partaide gara. Eta komeniko litzateke akaso geure buruari ere kritika egitea. Agintea kritikatzea erraza baita —eta kasu, baita beharrezkoa ere—, baina ez da nahikoa.
Jai eremuan oraindik ere izaten den sexismoari buruz idatzi berri dudan erreportaje batek ireki dizkit begiak. Zapalkuntza matxistak bizirik dirau gure festetan. Ez da harritzekoa, festa jendartearen isla baita beti. Jendarte bat den moduan ager dadin eskaparate perfektuena da jaia. Eta jendartea matxista bada, matxistak izanen dira haren festak.
Ez nabil iaz denok aztoratu gintuzten argazkiez bakarrik. Ez nabil sarri, sarriegi, izaten diren eraso, komentario lizun, ukitze eta bortxaketez bakarrik. Askoz sotilago, ia oharkabean gertatzen diren zapalkuntzez baizik. Egunero prest eduki ditzagun arropa zuriak tentuz garbitzen dizkigun amaz, emazteaz edo neska lagunaz ari naiz. Oholtza eta plazak, izan musikarako, izan kirolerako, desproportzio nabarian betetzen dituzten gizonez ari naiz. Festen prestakuntzan egiten den lan banaketaz. Karpa bat muntatzeko soka bati tiraka bideo batean ikusi ditudan gizonez ari naiz. Ikusi ez dudan emakume bakar bat ere horretaz.
Kasu, sanferminzalea naiz. Amorratua, gainera. Eta harro nago gure festek aginteari aurre egiteko beti erakutsi duten era irudimentsu eta jatorraz. Baina etxe barruan ere badago zer aldatu. Ongi etorriak, beraz, hainbat herri eragilek datozen sanferminetarako kaleratutako 3D betaurrekoak, bestelako Iruñe bat ikusteko prestatuak, mota guztietako eraso eta diskriminazioak gaitzetsiz. Betaurreko horiekin, udaletxeko balkoira ez ezik ondokoari ere begira diezaiokegulako. Eta baita, ispilu aurrean kokatuta, geure buruari ere.
Zubia herritarren bilgune
Igandetik aurrera, zuria eta gorria izango dira nagusi Lesakan. Ofizialki, 12:00etan hasiko dira jaiak, txupinazoarekin batera. Hala ere, txozna batzordeak eta tabernariek antolatutako jai egitarauari esker, jai giroa gaurtik aurrera nagusituko da. Hain zuzen ere, asteburuan espero dute bisitari gehien. Igandetik aurrera, Lesakakoen txanda izango da.
Lesakako Kultur eta Turismo teknikaria da Belen Mutuberria. Azken egunak ero xamarrak izaten ari direla aitortu du, lanez gainezka baitabil. Izan ere, sanferminak hastear daude. Otsailean hasi ziren biltzen Jai Batzordeko kideak, egitaraua diseinatzeko. Mutuberriak azaldu duenez, herritarren parte hartzeari ematen diote batez ere garrantzia. Gaineratu duenez, lesakarrek asko parte hartzen dute beren jaietan, "eta horrek egiten ditu horren erakargarri".
Aurten San Fermin egunaren bezpera igandea denez, asteburua profitatu nahi izan dute Txosna Batzordeak eta herriko tabernariek. Horregatik, hamaika ekitaldi izango dira txupinazoaren aurretik -igandean izango da, 12:00etan—. Mutuberriak argi du asteburuan batez ere kanpotik joango dela jendea. "Igandetik aurrera, kanpotar gutxiago izango da", argitu du.
Izan ere, ohikoa da Lesakako jaietara joaten direnak asteburu pasa joatea. Herrian dauden zelaietan jartzen dituzte kanpin dendak. Mutuberriak azaldu duenez, zelai horiek berez ez dira kanpinentzat bereziki prestatzen. Hala ere, urtetik urtera ohitura zabaltzen ari dela jakinarazi du. Horren eraginez, herrian nahiko nahaste izaten da, batez ere, kanpinetan lo egiten dutenentzat ez dagoelako ez komunik ezta dutxarik ere.
Gaur, 18:00etan irekiko dituzte txosnak. Gauean, Sarkor eta Gose taldeen kontzertua izango da. Bihar, berriz, 17:30ean, Trikiti Txapelketa izango da, plazan. 23:30ean, Dolce&Tangana eta Revolutionary Brothers taldeen emanaldia izango da.
Igandean hasiko dira ofizialki jaiak. 12:00etan, plazan txupinazoa izango da. Mutuberriak jakinarazi duenez, askorentzat ekitaldi "maitatuenetakoa" izaten da. Aurten, Rafael Eneterreagak botako du txupinazoa, Lesakako kultur bilketan egindako lanagatik. Arratsaldean, dantza emanaldia izango da pilotalekuan. 20:00etan, Erraldoien eta Buru Handien konpartsa ibiliko da herriko kaleetan, danborradarekin batera. Gauean, Aske, Urban 13 eta Kalera taldeen kontzertua izango da, txosnetan.
Egun handia, astelehena, San Fermin eguna izango da. Ezpata dantzariek, eguerdi aldera, Zubigainekoa deituriko dantza dantzatuko dute Onin ibaiaren bi aldeetan. Arratsaldean, berriz dantzatuko dute, baina neskekin. Gauean, Trakets taldeak joko du.
Asteartea peñen eguna izango da; asteazkena, haur eta gazteen eguna, eta osteguna, berriz, bikoteen eguna. Mutuberriak jakinarazi duenez, aurten 58.000 euro eman dituzte sanferminetako egitaraua osatzeko. Azken urteen zenbateko bertsua.
Laffageri omenaldia Gazteluko plazan
2008ko uztailaren 7an hil zuen Jose Diego Yllanesek Nagore Laffage Irungo (Gipuzkoa) gaztea. Geroztik ia zortzi urte igaro dira, eta Andrea elkarteak, urtero bezala, Laffageren omenezko ekitaldia egingo du, bihar, 12:00etan, Gazteluko plazan. Gainera,...
“Aldatzea besteen esku dago; ni baliabide bat baino ez naiz”
Behaketa, enpatia, maitasuna, ausardia, gogoa eta harremanetarako gaitasuna. Horiek dira gizarte hezitzaile lanetan aritzeko behar diren gaitasun nagusiak, Lourdes Lasarteren (Etxarri, 1960) arabera. Jende helduarekin hasi zen lanean Lasarte. "Etxeeta...